Boek : Meg Waite Clayton – De laatste trein naar vrijheid
Gisteren heb ik het boek “De laatste trein naar vrijheid” uitgelezen. Dit boek is geschreven door Meg Waite Clayton.
Wenen, eind jaren dertig. De vijftienjarige Stephan en zijn beste vriendin Žofie-Helene hebben een zorgeloze jeugd, maar hun leven staat op het punt om te slaan. Stephan is Joods en Žofie-Helene is de dochter van een opstandige krantenuitgever. Als Hitler de macht grijpt, slaat het noodlot toe.
Maar er is licht in de duisternis. De Nederlandse verzetsstrijder Truus Wijsmuller-Meijer zet haar leven op het spel om Joodse kinderen naar veiliger gebied te smokkelen, terwijl landen hun grenzen sluiten. Als Groot-Brittannië aangeeft kinderen uit het Duitse Rijk toe te laten, is ‘tante’ Truus vastberaden en dwingt ze toestemming af van de gevreesde ss’er Adolf Eichmann om de kinderen te redden…
In een race tegen de klok begeleidt ze Stephan, Žofie-Helene en uiteindelijk duizenden andere kinderen op een levensgevaarlijke tocht naar een onzekere toekomst. Kan ze de kinderen – en zichzelf – in veiligheid brengen?
Boek : Meg Waite Clayton – De laatste trein naar vrijheid
Ik vond dit een heel erg indrukwekkend boek. Middels twee verhaallijnen die op ongeveer twee derde van het boek bij elkaar komen, wordt het verhaal verteld en dat is een verhaal waarvan je wel wist dat het gebeurd was, maar met dit soort details krijgt het verhaal wel heel erg vorm. Dit boek is weer een bewijs dat rassenhaat niet goed te praten is en dat het gedrag van Nazi Duitsland in de Tweede Wereldoorlog echt niet goed was.
